شب سردی ست و هوا منتظر باران است

وقت خواب است و دلم پیش تو سرگردان است

شب بخیر ای نفست شرح پریشانی من

ماه پیشانی  من دلبر بارانی من۰۰۰۰۰

تو نیستی وخورشید

غمگین تراز همیشه غروب خواهد کرد

ومن دلتنگ ترازفردا

به تو فکرمیکنم

چقدردوست داشتنی بودی

وقتی چهره رنجور وچشمان مهربانت

درنگاهم خیره میشد

اکنون که بازوان خاک

پیکرت رادرآغوش گرفته است

کلمه های سیاه پوش شعرم

برایت مرثیه های دلتنگی سروده اند

مــــی گــــویــنــد ســـــاده ام ..!

مـــی گـــویـــنـــد تــــو مــــرا با یــک نــگــاه ..

یـــک لبـــــخـنـــد ...

بــه بــازی میـــــگیــــری ..!

مــــــی گـــــوینــــد تـــرفنــدهـــایت ، شـــیطنـــت هــــایت ..

و دروغ هایـــت را نمــــی فهمــــم ..

مــــــی گویند ســــاده ام ..!

اما مــــــــن فـــــقــــــط دوســـتـــــت دارم ...

همیـــــــــن!

و آنــــها ایــــن را نمـــــــیفــــهمنــــد ...!!

آب دَر _هـآوَن کـوبـيـدَن اَست

این ـکـِﮧ مـَن ^شـِعـر بــِنـویس َـم و تـو _{فـآل قـَهـوه} بــِگي ـرے

وَقتـے ؛ ^آخـر هـَمـِﮧے شـِعـرهـآے مـَن ...

^تـو مـےـآیـے ؛

و تـَﮧ هِمـِﮧے فـِنـجـآن هـآے تـو ...

^مـَن ميـرَوَم ...

دلــَم میخـواهد جـا خـوش کنــَم

در دنـج تریــن جای ِ کافــه ای

سیــگار پشـت ِ سیـگار دود کنـَم و

کـَکـَم هم از رفتـنَش نگــَزد ...

بعــدش یـِک فنجــان قهــوه ِ تلــخ ِ تلــخ سفـآرش بدهَم و

با تلــخی ِ وجــودم سـَر بکـِشَم ...

بعــدَش کـه تلخــی تمــام ِ وجـودم را گرفـت ,

اشــک هایـَم را پـآک کنــم و

آن لبخنــد ِ تظاهـُر آمیز را بزنــم و

کافــه را تــَرک کنــَم ...

هنوز هم صدقه هایم به نیت سلامتی توست...

هی....

معشوقه ی من.....

سلامتی...؟!

زندگی، بغض فـروخورده نیست
زندگی، داغ جگـــر گـــوشه نیست
زندگی، لحظه دیدار گلــی خفته در گهــــواره است
زندگی، شوق تبسم به لب خشکیده است
زندگی، جـــرعه آبی است به هنگامه ظهـــر در بیابانی داغ
زندگی، دست نوازش به ســر نوزادی است
زندگی، بوسه به لبهای گلی است که به شوقت همه شب بیدارست
زندگی، شـــوق وصال یار است

زندگی، لحظه دیدار به هنگامـــه یاس

زندگی، تکیه زدن بر یــار است

زندگی، چشمه جــوشان صفا و پاکـــی است

زندگی، مـــوهبت عرضه شده بر من انسان خاکـــی است

زندگی، قطعه ســرودی زیباست که چکاوک خواند

که به وجدت آرد به ســــرشاخه امید و رجا

زندگی، راز فـروزندگی خورشید است

زندگی، اوج درخشندگـــی مهتــاب است

زندگی، شاخه گلی در دست است که بدان عشق سراپا مست است

زندگی، طعــم خوش زیستن است، شور عشقی برانگیختن است

زندگی، درک چرا بودن است، گام زدن در ره آسودن است

زندگی، مزه طعم شکلات به مذاق طفل است

به، چقدر شیـــرین است

زندگی، خاطــــره یک شب خوش، زیـــر نور مهتاب،

روی یک نیمکت چـــوبی سبـــز، ثبت در سینـــه است

زندگی، خانه تکانی است. هر از چندگاهی از غبار اندوه

زندگی، گـوش سپردن به اذان صبح است که نوید صبـح است

زندگی، گاه شده است خوش نیاید به مذاق

زندگی گاه شده است که برد بیراهم

زندگی، هر چه که هست، طعـــم خوبی دارد، رنگ خوبــــی دارد

می دونم کثیف شـدم غرق گناهم

دروغه اگه بگم که رو بــه راهم

یکی تو دلم می گه رویات سرابه

زیارت توی حرم فقـــط یه خوابه

نذار بسوزم تو غمها آقا جونه رقیه

بذار که بیام به کرببــــلا جونه رقیه

همه من رو نوکر شما می دونن

ولی ریخته پیشتون آبــــروی من

به خودم می گم که تقدیرم همینه

همیشه پیش شما سرم پائیــــــنه

نذار آبروم بریزه اقا جونه ابا الفضل

بذار بمیرم تو کرببلا جون ابا الفضل

اینك در آستانه محرمی دیگر، میلیونها دست، آماده

برافراشتن پرچم كربلا می شوندتا جهان بار دیگر روایت

خدایی شدن انسان را از اقامه كنندگان عزای حسین (ع) بشنود.

بــازدلــــم غــــم گـــرفت دوبـاره مـاتــــــــم گرفت 

مــاه محـــــــرم آمـــد تـــــمام عـالـــــــــم گرفت

باز محرم رسيد، ماه عزای حسين 

سينه*ی ما می*شود، کرب و بلای حسين 

کاش که ترکم شود غفلت و جرم و گناه 

تا که بگيرم صفا، من ز صفای حسين

بهـارِ بـاغِ دل از گریـه محـرّم توست 

بهشت، برگ گلی از شراره غـم توست 

محرمت بـه من احرامی سیـه بخـشید 

کسی که مَحرم این جامه گشت، محرم توست